ବିଶ୍ଵାସର ମାହାତ୍ମ୍ୟ (ଭାଗ - ୧୦)

ଏ ସବୁ ଶୁଣି ଚାନ୍ଦିନୀ ଉତ୍ତରରେ କହିଲା , ହଁ ଏ ବିଷୟରେ ଘରେ ମୋ ସହିତ କଥା ହେଇଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ମୋର କିଛି ରାୟ ନ ପାଇବାରୁ ମତେ ଏ ବିଷୟରେ କେହି ବାଧ୍ୟ କରି ନାହାଁନ୍ତି । ମୁଁ ଏ ବିଷୟରେ କିଛି ଭାବିନି । ବାଦଲ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲା , ଯଦି ଏବେ ଚାନ୍ଦିନୀକୁ ମୋ ମନକଥା ଜଣେଇବି ତେବେ ହୁଏତ ସେ ମୋତେ ଭୁଲ୍ ବୁଝିବ । ତେଣୁ ଏଇଟା ଠିକ୍ ରହିବ କି ସେ ଖୁସିରେ ରହୁ । ତାକୁ ଯାହା ଠିକ୍ ଲାଗୁଛି ସେ କରୁ । ଏମିତି କିଛିବାଟ ଅତିକ୍ରମ ପରେ ଋଷିଙ୍କ ମନ୍ଦିର ପଡ଼ିଲା ।

ଶେଷରେ ଚାନ୍ଦିନୀ ବାଦଲଙ୍କୁ ୠଷି ମନ୍ଦିରକୁ ନେବାକୁ କହିଥିଲେ । ବାଦଲ ତାଙ୍କ କାନକୁ ବିଶ୍ଵାସ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ଚାନ୍ଦିନୀ ସେମାନଙ୍କ ବନ୍ଧୁତା ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରୁଥିବା ଶୁଣି ସେ ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ | ସେମାନେ ଋଷିଙ୍କ ମନ୍ଦିରକୁ ଗଲେ । ସବୁବେଳେ ଯେମିତି ବାଦଲ ବିଶ୍ଵାସର ସହିତ ଚାନ୍ଦିନୀଙ୍କୁ ମାଗନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କ ଖୁସି ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି । ଠିକ୍ ସେମିତି ଏବେ ବି କରୁଥିଲେ । ଯାହା ଚାନ୍ଦିନୀକୁ ଆଉ ଅଛପା ରହିଲା ନାହିଁ । ଯେହେତୁ ସେ ବାଦଲଙ୍କ ଡାଏରୀ ରୁ ସବୁକିଛି ପଢ଼ିଥିଲେ । ଏବଂ ତା’ପରେ ହଠାତ୍ ଯେମିତି କିଛି ଚମତ୍କାର ହେଇଗଲା , ଚାନ୍ଦିନୀଙ୍କ ମୁହଁରୁ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ବାଦଲଙ୍କ ପାଇଁ ଥିଲା । ଚାନ୍ଦିନୀ ବାଦଲଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ଯେ  ସେ ତଥାପି କାହାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି କି? ବାଦଲ ପୁଣି ଚୁପ୍ ହୋଇଗଲେ ।

ଶେଷରେ ଚାନ୍ଦିନୀ ସତ ସତ କହିଦେଲେ କି ମୁଁ ଘରେ ଥିବା ସମୟରେ ଡାଇରୀ ଦେଖି ସବୁକିଛି ବୁଝି ସାରିଛି । ମୋର ଏବେ ଶେଷ ପ୍ରଶ୍ନ କଣ ଏବେ ବି ମତେ ଭଲ ପାଉଛୁ ?? । ପୁଣି ଚୁପ୍ ରହିଲେ ବାଦଲ କିଛି ନ କହି ଆଗକୁ ଗଲେ ଏବଂ ପାଖରେ ଥିବା ଏକ ଫୁଲମାଳ ନେଇ ଚାନ୍ଦିନୀଙ୍କ ବେକରେ ପକେଇ ଦେଲେ | ଏ ସବୁ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ଚାନ୍ଦିନୀ ଏବଂ ବୁଝିଗଲେ ବାଦଲଙ୍କ ମନକଥା । ତା'ପରେ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ଖୁସିରେ କାନ୍ଦି ପକାଇଥିଲେ । ପରେ ସମସ୍ତ ଗ୍ରାମବାସୀ , ଉଭୟଙ୍କ ଘରାଲୋକ ଏକତ୍ରିତ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ହଜିଯାଇଥିବା ହସକୁ ପୁଣି ଥରେ ମୁହଁରେ ପାଇଥିବା ଦେଖି ସେମାନେ କରତାଳି ଦେଇଥିଲେ |

ଏହା ପରେ ବାଦଲ ଋଷିଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତିକୁ ଚାହିଁ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଝରେଇ ପକାଉଥିଲେ । ତାଙ୍କର ବିଶ୍ବାସ ଥିଲା ଯେ ଋଷିଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ରହିଲେ ସେ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ଚାନ୍ଦିନୀକୁ ପତ୍ନୀ ରୂପରେ ପାଇ ପାରିବେ । ଶେଷରେ ସେଇଟା ହେଇଥିଲା । ତାଙ୍କର ଅଗାଧ ବିଶ୍ଵାସକୁ ନେଇ ସେ ନିଜର ପ୍ରାର୍ଥନା ଏବଂ ଉଚିତ୍ କର୍ମ ଦ୍ଵାରା ସେ ସବୁକିଛି ପାଇଥିଲେ , ଯାହା ସିଏ ଆଶା କରୁଥିଲେ । ଏବଂ ଏଥି ପାଇଁ ସେ ଋଷିଙ୍କୁ କୃତଜ୍ଞ ଜଣାଇବା ସହିତ ସେମାନେ ଋଷିଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦ ନେଇ ଏକ ନୂତନ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ଶପଥ ନେଇଥିଲେ | ଚାନ୍ଦିନୀ ବାଦଲଙ୍କ ସହିତ ଗାଁରେ ରହିଲେ ଏବଂ ପୁଣି ଥରେ ସୁଖର ବାତାବରଣ ଗାଁକୁ ଆସିବାରେ ଲାଗିଲା | ସେମାନେ ସବୁବେଳେ ଖୁସିରେ ଜୀବନ ବିତାଉଥିଲେ | ବର୍ତ୍ତମାନ, ବାଦଲ ଜଣେ ଜେଜେବାପା ଏବଂ ଚାନ୍ଦିନୀ ଜଣେ ଜେଜେମା ଏବଂ ସେମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରସ୍ପରକୁ ହୃଦୟର ମୂଳରୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି |

କାହାଣୀଟି ଏଇଠି ସମାପ୍ତ ହେଇଚି , ବାଦଲ ନିଜର ବିଶ୍ବାସର ମାହାତ୍ମ୍ୟକୁ ନେଇ ଏବଂ ନିଜର ଉଚିତ୍ କର୍ମ, ନିଷ୍ଠାପରତା , ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ଭଲପାଇବା ପାଇଁ ଶେଷରେ ସବୁକିଛି ପାଇ ପରିଛି । ଯାହା ଏ କାହାଣୀରେ ଦର୍ଶାଯାଇଛି ।