എൻ ദേവി

ശിലയിൽ പതിഞ്ഞൊരാ 

പാദമുദ്രയിൽ 

കെട്ടിപുണർന്നോരായിരം 

ചുംബനം നൽകി ഞാൻ .

ഒരിക്കലും നീ എന്റേതാകില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും 

എന്റെ മനസ്സിൽ 

പ്രതിഷ്ഠിച്ചു പോയൊരു 

ദേവശിൽപ്പം നീ മാത്രം ..

മനസ്സിൽ കുടിയിരുത്തിയപ്പോൾ 

ഒന്നുമാത്രം ഞാനറിയാതെ 

പോയി , ജനനത്താൽ നീ 

ദേവി തന്നെ , ഞാനോ കുലത്താൽ 

തൊട്ടുകൂടാത്തവൻ ..

പ്രണയിക്കാൻ മനുഷ്യനായി 

പിറന്നാൽ മാതിയാവില്ല,

മനുഷ്യത്വം അറിയാത്തൊരു 

ലോകത്തിൽ പിറന്നതെൻ തെറ്റ് .

ഇനിയുമൊരു ജന്മം വേണമെനിക്ക് , 

പുതിയൊരു ലോകത്തിൽ , 

തീണ്ടലില്ലാത്ത കാലത്തിൽ , 

നിന്റെ കൈ പിടിക്കാൻ ..

ഇപ്പോൾ വിട , ഈ ഊഴിയിൽ 

നിന്നും , നിൻ പാദമുദ്രയിൽ 

നൽകിയ ചുംബനം 

എന്റെ മൃത്യുവിനായി 

കാത്തിരിപ്പു ..

വിട വിട വിട ...