आई...
आई...
आई
तुजविण हे लेकरू,
भरकटलेलं जसं पाखरू,
आता कसं मला आवरू,
दुःखातून कसं मी सावरू.
आई
असा कसा मी ग तोकडा,
कसा आठवू तुझा मुखडा,
तूही माझ्या काळजाचा तुकडा.
आई
तू ही माझ्या मनोमनी,
कधी येशील तू परतुनी,
भीक मागतो मी हात जोडूनी,
पुढचा जन्म हवा तुझ्याच योनीतूनी.
आई
ये ना तू धावत लवकरी,
वाट तुझी पाहतो तोवरी,
कशी सोडून गेलीस वाऱ्यावरी,
ये ना ग परतुनी आतातरी.
आई ये ना ग परतुनी आतातरी.