नास्टलजिया
नास्टलजिया
जे बोलल्याशिवाय दिवस जायचा नाही
आज विसरुनी मी जिवंत आहे,
न बोलता स्तब्ध नाती
खंत मात्र टोचत आहे…..
खांद्यावर मिरवलं ज्यांनी
त्यांनी पायदळी तुडवल आहे,
बोट धरून चालवलं ज्यांनी
पण पाठ मात्र फिरवली आहे…..
बोलणं केलं बंद तरी
आवाज माझा आठवत आहेत,
श्वास समजलो ज्यांना
श्वासाविना जगत आहे…..
जवळचे जवळ असुनी
जवळीक नाही उरली,
अहंकार श्रेष्ठ झाला अन
नाती ही हरली,
सुर्याविना पहाट नव्हती
आज त्याच्या विना उजाडत आहे,
सुर्यास्ताशिवाय सायंकाळ वेडी
चंद्रानेच भागवत आहे….
सगळ्यांसाठी जगता जगता
विसरुनी गेलो जगणं,
दुःख सारे
मरणाला ही सांगणं…..