ആശ്രയം
ആശ്രയം
പുലരാൻ മിഴി തുറക്കും നേരം
കണ്ടു ഞാൻ എൻ ആത്മാവിനെ
സ്നേഹത്തിൻ ഉറവയെ
എനിക്കായ് കരുതുന്ന സ്നേഹനിധിയെ
തന്റെ നെഞ്ചിലെ സ്നേഹം എനിക്കായ് ഏകി
എന്നെ വാരിപ്പുണർന്നവൾ
താനുണ്ണാതെ എന്നെ ഊട്ടിയവൾ
മിഴിയടക്കാതെ എനിക്കായ് കാവലിരുന്നവൾ
സ്നേഹമാണ് ത്യാഗമാണ് അമ്മ
ഇനിയുമുണ്ട് എൻ ഇടനെഞ്ചിൽ
അച്ഛനെന്ന വികാരം
അശ്രു പൊഴിയാതെ കരുതുന്നവൻ
വേദനകൾ ഉള്ളിലൊതുക്കുന്നവൻ
തന്റെ മക്കൾക്കായ് സ്വരുകൂട്ടുന്നവൻ
അതെ അച്ഛനും അമ്മയും
അത്ഭുതങ്ങൾ തന്നെയാണ്
കണ്ടറിയുവാൻ കഴിയുകയില്ല
അനുഭവിക്കുക തന്നെ വേണം…