ଷଡ଼ଋତୁ

କଳ୍ପନା ନେତ୍ରରେ ଚିତ୍ର କ୍ୟାମେରାରେ

  ମୁଖପଦ୍ମ ଯେବେ ଉଠେ ଭାସି

ଫଗୁଣ ଫଗୁଣ ଲାଗେ ରାତି ଦିନ

  ମଧୁବାସ-ରାସ ମନେ ଆସି ।

ରାଗ ଅଭିମାନେ ବିରହ ଜ୍ୱଳନେ 

  ଦୂରେଇ ଶୋଇଲେ ପ୍ରୀୟ।

ଶ୍ରାବଣ ଶ୍ରାବଣ ଝରନ୍ତି କାରୁଣ୍ୟ

  କ୍ଷତାକ୍ତ ରକ୍ତାକ୍ତ ହିୟା ।

କଟୁକ୍ତି ବକ୍ରୋକ୍ତି କଳି ମାଡ଼ ଯୁକ୍ତି

 ଅକାଳେ ସକାଳେ ହେଲେ

ନିଦାଘ ନିଦାଘ ତତଲା ସଂଭାଗ

  ନିରାଶା ରାଜୁତି ଚାଲେ ।

ପୁନେଇ ପରବେ ଭୋଜି ମହୁତ୍ସବେ

  ନୂଆ ବେଶ ପରିପାଟୀ

ଶରତ ଶରତ ନିର୍ମଳ ପଣତ ନେତ

  ଖୁସିଫୁଲ ନେସି ଲଲାଟି ।

ଭୋଜନ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ପ୍ରସ୍ତୁତ ସେବନ

ସୁସ୍ଵାଦୁର ମୃଦୁ ଗୁଞ୍ଜରଣ

ହେମନ୍ତ ହେମନ୍ତ ଶ୍ଵେଦ ବିନ୍ଦୁ ଯେମନ୍ତ୍ର

 ଚୂର୍ଣ୍ଣ କୁନ୍ତଳ କରେ ସମ୍ବରଣ ।

ନିରୋଳା ପ୍ରହର ବାହୁରେ ଆଦର

ଚୁମ୍ବନ ଚର୍ଚ୍ଚିତା ବିଭାବରୀ

ଶୀତୁଆ ଶୀତୁଆ କାମନା କିମିଆଁ

  ପ୍ରଦୋଷେ ରମଣ ସୁଖାମ୍ବରୀ ।

ଷଡ଼ଋତୁ ଗୋରୀ ମହମ ବଲ୍ଲରୀ

ସ୍ଵାଦ ଦେଇ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ

ଜୀବନ ଯୌବନ ତାରୁଣ୍ୟ ଉଚ୍ଛନ୍ନ

  ଆମ ପ୍ରେମ ଅତୁଲ୍ୟ ଅଭିନ୍ନ ।